حمله قلبی خاموش – که به عنوان انفارکتوس میوکارد خاموش یا ناشناخته نیز شناخته می‌شود – زمانی اتفاق می‌افتد که یک حمله قلبی علائم کم و یا خفیفی به همراه داشته باشد. در برخی موارد، فرد ممکن است دچار سوء هاضمه و حالت تهوع بدون علائم حمله قلبی معمول مانند درد قفسه سینه یا تنگی نفس شود. در این مقاله با ما همراه باشید تا سکته قلبی خاموش را به طور کامل بررسی کرده و به تشخیص و درمان آن نیز بپردازیم.
علائم سکته قلبی خاموش چیست؟
اکثر افرادی که دچار حمله قلبی می‌شوند بلافاصله متوجه می‌شوند که تغییری ناگهانی در بدن آن‌ها رخ داده است. معمولاً آنژین (درد قفسه سینه) و درد قفسه سینه را همراه با علائمی مانند عرق سرد، ضربان قلب سریع، حالت تهوع، استفراغ، سبکی سر، و گسترش درد به شانه، گردن، پشت، بازو یا فک تجربه خواهند کرد. اما در یک حمله قلبی خاموش، بسیاری از این علائم ممکن است به وجود نیایند یا آنقدر خفیف باشند که با شرایط دیگری مانند سوزش سر دل اشتباه گرفته شوند. این امر به ویژه در افراد جوان‌تر که احتمال سکته قلبی در آن‌ها کمتر است، صادق است.
آیا ممکن است در گذشته دچار سکته قلبی شده باشم و از آن اطلاعی نداشته باشم؟
بر اساس یک مطالعه طولانی مدت منتشر شده در مجله انجمن پزشکی آمریکا، 8 درصد از شرکت کنندگان بدون سابقه قبلی بیماری قلبی علائم اسکار میوکارد را در حین مطالعه نشان دادند، به این معنا که آن‌ها در طول دوره 10 ساله مطالعه دچار حمله قلبی شده بودند اما از آن اطلاع نداشتند.
عوارض و آسیب‌های حمله قلبی خاموش
در برخی موارد، یک سکته قلبی خاموش آسیب کمی را در قلب ایجاد می‌کند یا قلب می‌تواند اساساً بای پس خود را انجام دهد. اما این بدان معنا نیست که یک حمله قلبی خاموش خطر و آسیب کمتری نسبت به یک سکته قلبی معمولی دارد. حمله قلبی خاموش می‌تواند صدمات جبران ناپذیری به قلب وارد کند که منجر به عوارض کوتاه مدت و طولانی مدت می‌شود که عبارتند از:
- نارسایی قلبی: به ناتوانی قلب در پمپاژ خون کافی برای تامین نیازهای بدن نارسایی قلبی می‌گویند. یک مطالعه در سال 2018 نشان داد که حمله قلبی خاموش، بدون در نظر گرفتن شدت آن، خطر نارسایی قلبی را تا 35 درصد افزایش می‌دهد.
- ایست قلبی ناگهانی: زمانی که فعالیت قلب به طور ناگهانی متوقف می‌شود و منجر به مرگ می‌شود، ایست قلبی ناگهانی رخ می‌دهد. بر اساس یک مطالعه در سال 2019 که شامل 3299 نفر بود که به دلیل ایست ناگهانی قلبی بدون سابقه بیماری قلبی، جان خود را از دست داده بودند، 42٪ از آن‌ها آسیب قلبی مشابه با حمله قلبی خاموش داشتند.
این مقاله نیز ممکن است برای شما مفید باشد: آیا سیگار کشیدن باعث ابتلا به بیماری قلبی می‌شود؟
علل حملات قلبی خاموش
علت اصلی یک حمله قلبی خاموش هیچ تفاوتی با یک سکته قلبی معمولی ندارد. این عارضه معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که تجمع پلاک در شریان کرونر خود به خود پاره شود. این پارگی باعث تشکیل لخته خون می‌شود و شریان را مسدود می‌کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، حدود یک نفر از هشت نفر، این عارضه را بدون علامت یا بدون علائم قابل توجهی تجربه خواهند کرد. دلایل متعددی برای این موضوع وجود دارند که برخی از آن‌ها عبارتند از:
- تفاوت در علائم بر اساس جنسیت: در مقایسه با مردان، زنانی که دچار حمله قلبی می‌شوند بیشتر احتمال دارد علائم غیر معمولی مانند خستگی، حالت تهوع، استفراغ و تنگی نفس بدون درد قابل توجه قفسه سینه، بازو یا فک داشته باشند.
- تفاوت در آستانه درد: برخی افراد آستانه درد بالاتری دارند و ممکن است علائم خود را نگران کننده ندانند. یک مطالعه در سال 2016 ارتباط بین حملات قلبی ناشناخته و آستانه درد بالاتر در زنان را نشان داد.
- اثرات بیماری مزمن: برخی شرایط پزشکی، به ویژه دیابت و بیماری مزمن کلیوی، می‌توانند به اعصابی که سیگنال‌های درد را حمل می‌کنند، آسیب رسانده و به طور موثر علائم آنژین را “خاموش” کنند.
عوامل حمله قلبی خاموش
طبق تحقیقات، سه عامل کلیدی وجود دارند که خطر حمله قلبی خاموش را افزایش می‌دهند:
- جنسیت: مردان تقریباً 1.7 برابر بیشتر از زنان در معرض حمله قلبی خاموش هستند.
- دیابت نوع دو: خطر حمله قلبی خاموش در افراد مبتلا به دیابت نوع دو بیش از هشت برابر بیشتر افراد دیگر است.
- بیماری کلیوی پیشرفته: افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیوی پیشرفته که تحت دیالیز قرار می‌گیرند، نه تنها در معرض خطر حمله قلبی هستند، بلکه بیشتر در معرض ابتلا به حمله قلبی خاموش هستند.
سایر عوامل مانند سیگار کشیدن، چاقی، فشار خون بالا، کلسترول بالا و سابقه خانوادگی نیز در ابتلا به حمله قلبی خاموش نقش دارند.
تشخیص حمله قلبی خاموش
از آنجایی که سکته قلبی خاموش در هنگام وقوع تشخیص داده نمی‌شود، تشخیص معمولاً پس از ایجاد آسیب انجام می‌شود. اغلب اوقات، این آسیب هفته‌ها یا ماه‌ها بعد مشخص می‌شود، زمانی که فرد به دنبال درمان برای علائمی مانند خستگی، تنگی نفس، ضربان قلب نامنظم، یا ورم پا یا قوزک پا است. در چنین مواردی، متخصص قلب معمولاً آزمایشی به نام الکتروکاردیوگرام یا همان نوار قلب را تجویز می‌کند. نوار قلب معمولاً می‌تواند علائم آسیب قلبی را بر اساس تغییرات در الگوی الکتریکی ضربان قلب مشخص کند.
یک روش دیگر، اکوکاردیوگرافی است. در این آزمایش عضله قلب و عروق کرونر با استفاده از امواج صوتی منعکس شده روی مانیتور نمایش داده می‌شوند. اگر فرد سابقه حمله قلبی خاموش را داشته باشد، علائمی از انسداد شریانی و جریان خون غیر طبیعی در این آزمایش مشخص خواهد شد.
در این مقاله در رابطه با اکوکاردیوگرافی بیشتر بخوانید: اکوکاردیوگرافی
سایر روش‌های تصویربرداری تشخیصی، مانند تست استرس هسته‌ای، تصویربرداری MRI، یا توموگرافی کامپیوتری قلب (CT)، می‌توانند تشخیص دهند که کدام قسمت از قلب خون را به طور طبیعی دریافت نمی‌کند.
درمان حمله قلبی خاموش
اگر دچار حمله قلبی خاموش شده باشید، رویکرد درمانی می‌تواند به طور چشمگیری بر اساس اینکه حمله اخیرا رخ داده است یا ماه‌ها یا سال‌ها پیش رخ داده است، متفاوت باشد. گزینه‌های درمانی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- بتا بلوکرها: داروهایی هستند که می‌توانند از انسداد بیشتر شریان (ایسکمی) جلوگیری کنند.
- ترومبولیتیک‌ها: این داروها به از بین بردن لخته‌های خون در طول حمله قلبی کمک می‌کنند.
- مهارکننده‌های ACE: این داروها فشار خون را کاهش می‌دهند و فشار وارد شده بر قلب را کاهش می‌دهند.
- استاتین‌ها: این داروها به کاهش کلسترول که باعث تشکیل پلاک می‌شود کمک می‌کنند.
- آنژیوپلاستی عروق کرونر و استنت گذاری: این جراحی کم تهاجمی به انسداد شریان از طریق ورید دسترسی پیدا می‌کند تا بتوان آن را باز کرده و با استنت این مشکل را حل کند.
- جراحی بای پس قلب: این یک جراحی قلب باز است که یک رگ خونی را از قسمت دیگری از بدن می‌گیرد تا مسیر جدیدی برای خون در قلب ایجاد کند.
نتیجه گیری
با توجه به این که شدید نبودن علائم حمله قلبی خاموش ممکن است باعث اشتباه گرفتن آن با دیگر بیماری‌ها و یا عدم اقدام به موقع شود، جدی گرفتن هر یک از علائم بیان شده بسیار مهم است. بنابراین در صورتی که سابقه حمله قلبی در خانواده خود را دارید، در صورت بروز هر یک از علائم، حتی به صورت خفیف، به بهترین متخصص قلب و عروق در تهران مراجعه نمایید.
